Bedel Şiiri - Kemal Sarıalioğlu

Son ve ölümcül hatamın ardından;
Gelmez oldu yanıma hayalin bile.
Ve işte gülüm sensiz kaldığım o an;
Terkettim kendimi ben bile.

Hasretin alev alev yaktı yüreğimi.
Alevler dört bir yandan sardı çevremi.
Alevlerin ortasında bir akrep gibi;
Sonunda kendime çevirdim iğnemi.

Doldurdu zihnimi kuduz sırtlanlar.
Ben davet ettim, misafir onlar.
Kemirsinler bedenimi, kalmasın bir şey;
Elimde ikram edilecek başka ne var.

Acı versede her ısırık, her diş,
Ellerinden gelmez başka hiçbir iş.
Bırakın, dokunmayın, ki doysunlar,
Belki derdimin devasıdır bunlar.

Kendi ellerimle yaptım ben kafesimi,
Ve aynı ellerle attım içine kendimi.
Anahtarları bir bir sırtlanlara dağıtıp,
Zor alınır hale getirdim her nefesimi.