Bedel Şiiri - Fatma Adıgüzel

Gözlerimin içine bakarak
Söyle bana / Susma öyle,
Değersizliğe alıştım da

Bu kadar da değil,
Ansızın değil

Susarak değil..
Cesurca, dürüstçe, açıkça ve mertçe bir gidiş,
Şerefsizce değil…

Söylediklerimde varsa yalan riya
Ve nemelazımcılık, söyle

Kendimi yakayım.

Hangi nefis kaldırabilir bana söylediklerini

Hangi can dayanır bana yaptıklarına

Benden başka.

Sonsuz ezanı, sınırsız cefanı çekerken ben

Bir günlük acıma bile saygı gösteremedin

Şikayet ettin sadece

Oysa gururumdu can veren

Ve

Tuttuğum yas

Sana, yaptıklarına, söylediklerine değil!

Can veren gururumaydı.

O kadar körsün ki

O kadar ön yargılısın ki bana karşı

Yasıma bile saygı gösteremedin.

Varsa;
Yüreğinde fesat, gözünde oynaş,
Bakışlarda kaçış, tende soğukluk

Bileyim.

Tiksineyim.
Böyle olmaz gidiş

Dur ben sana öğreteyim

Ben her defasında, başı okşanacak bir it değilim,
Ya da, sevildiğini anladığında kuyruk sallayan kedi..

Kırıp kırıp tamir edilecek oyuncak bir bebek
Bir dilim ekmeğe muhtaç el açan dilenci değilim

Diğer aşkların gibi
Gönül çelen, sömüren, tüketen..
Ayyaşlar misali umursamaz,
Fahişe ruhlu bir adam değilim..

Bir ruh var bende en azından

Sende olmayan..

Bir onur var –senin için hiçe saysamda-
Sevdim seni yani anlayacağın..
Sevdim.

Sevdiğini zannettim..

Oysa sen katrana bulanmış yüreğini,

Beyaz tüllere sarıp
Gizledin benden gerçek bedenini..
Evet bitti değil mi..?
Bu yani söyleyeceğin..
Arkana bakmadan git..

Fazla değil;
En az ben kadar bir bedel olacak, ödeyeceğin..