Bedel Şiiri - Turgut Uzdu

Ya yaptıklarının
Ya da yapmadıklarının karşılığı üşüşür damarlara
Ağlayan gözler hep o damlaları döker
Güvenin olmadığı yerlerde bir tanem
Dağlara hep hasret çöker hep hasret çöker...

Meltemler küser, boralar küser, büzülür gonca dudaklar,
Sümbüller büker boynunu
Güvenen gönül sadece güvenilmeyi bekler
Bir damla suya muhtaç
Sadece sana
Sadece sevgine aç…

Bir inat uğruna
Bir yalan uğruna belki
Söylemeyeyim diyorum sabrı bilmiyor kalem
Belki de bir hiç uğruna, bir hiç uğruna
Kopmak istiyorsan, gitmek istiyorsan
Eline bak
Gitmek de kalmak da elinde bir tanem.

Varsan tereddütsüz
Varım
Eğilmedim, hiç yalvarmadım
Yoksan yoğum
Öğrenemedin mi hâlâ
Ben sensiz çok ağladım, yine ağlarım…

Bazen burnumun direği sızlar
Bazen gözlerim dolar benim de
Bazen git demek gelir içimden, gidemem
Bazen kal demek
Onu da beceremem...

Karar senin kararın
Mutlu ol yeter başka istemem
Ama sökmemi bekliyorsan yüreğimden
İnan sökemem, istesem de sökemem...

Bir bedeli vardır güneşe bakmanın
Yahut ay ışığında buluşmanın
Hasretiyle acı çekmek de
Bedelidir sevmenin bilirim
Bu yangın
Bedelidir sana âşık olmanın.