BEDDUAMSIN ARTIK
Söktüm Seni attım kalbimden.
Bir daha dönmem ,
bakmam geriye.
Sen artık gecelerime çöken kara bulut ;
Dilimden düşen bedduamsın.
Havan batsın be vicdansız,
Seninde için yansın.....
İçimdeki Öfkeyi dindirmek icin
sebepler bahane ettim kendimce.
Saçları dedim ,
gözleri dedim ,
Gülüşü dedim.
Ama hep çıkmazlarda buldum kendimi.
Öyle bir yürek yarası bıraktınki bana.
Öyle bir acı sapladınki bağrıma.
Dilimden düşen bedduamsın artık.
En büyük Bedduam ....
Kadrimi kıymetimi bilmedin.
Ben seviyorum derken kalpten,yürekten.
Sen hep düşmemi bekledin.
düşmedim ey zalim düşmedim.
Unutma ey vefasız unutma,
dilimden düşen Bedduamsın artık ,
bedduam
Rüzgâr uçsuz bucaksız
karanlıklara sürüklüyor beni.
Kara sisler çökmüş gecelerime .
Birazdan sensiz doğan
güneşe merhaba diyeceğim.
Sensiz yaşamaya devam
edeceğim bu şehirde.
Ayağın göl ,
Başın pınar olsun.
Unutma!!
Unutma bu sana Duam değil.
Ey vicdansız, Duam değil.
Bu sana bedduam olsun
Bedduam...Bu sana en büyük Bedduam olsun,
Ey vicdansız en büyük Bedduam..
Kayıt Tarihi : 5.9.2018 06:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Doğru](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/05/bedduamsin-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!