Bedduam Oldun Şiiri - Ayşegül

Dönme,
Kaçabildiğin kadar bas git
Uzağa,
Dualarını, iyi dileklerini kendine sakla
Sensizlik bedduam olmuş
Üzerime yağarken,
“kendine iyi bak” lardan bahsedecek değilim
Haketmediğin kadar sevgi doluyum,
Yazık!
İçim dışımdan daha bir şair
Yokluğunda,
Farketmez.

Dönme,
Dönme ki göreyim bu da olsa
Tuttuğun bir sözün olduğunu.
Kahretsin.
Sevişin gibi olmasın gidişin de,
Cayma.
Sakın.
Ölüyorum da desem,
Farketmez.

Dönme,
İlkim olamadın diye
Sonuncum da olamayacak değildin ya,
Beceremedin, bas git.
Şehrini de sevmemiştim zaten,
Adı(n) batsın.

Dönme,
Benden kaçtığın neydi ise
Her bedende
Tanrı çıkarsın karşına,
Ya da belki karında belki kızında,
Aah üzerine kurduğun yuvanda
Mutluluklar.
Mutsuz da olsan,
Mutsuz da kalsam,
Pişman da olsam
Söylediklerimden,
Farketmez.

Dönme,
Nikahına aldığın imtihanın olsun,
Sevdiğin ben kalmadıkça.
Bedduam kedimi de yakacak
Yanımda sen olmadıkça.
Umrumda değil.
Bize olan olmuş.
Kime ne olmuş,
Zaman kaç olmuş,
Farketmez.

Dönme,
Geçmişten benim kadar
Pişman olmadan,
Tertemiz bir bedenin
Kapkara kalbinde layığını bulmadan,
Yargıladıklarını
Bin beter yaşamadan,
Dönme.
Farketmez.

Ya da
Ya da boşver
Söylediğim tüm şeyleri.
Dön gel sen yine de.
Gidişin de sevişin gibi olsun.
Dön gel.
Biz ölmeden.
Ben ölmeden.
Gittiğin gibi ansızın.