Beddualarım tutardı oysa,
Dal bile kendini kıran rüzgârı affetmemiş,
Kırılan hiç bir cam eskisi gibi yenilenmemiş,
Defalarca tekrarlanan bir türkü
Bir süre sonra dillerden inmiş.
Ya ben;
Kırdın, kırılan yerimden yenilendim,
Affettim.
Günlere küstürdün beni,
Affettim.
Öylesine yaktın ki canımı,
Öylesine tarumar ettin ki hayatımı,
Genede affettim seni,
Beddualarım tutardı oysaki.
Unuttum verdiğin acıları
Affettim hiç yaşanmamış gibi.
Ben affettim Allah affetmez diye
Beddua etmedim;
Tutardı oysaki.....
Kayıt Tarihi : 16.4.2009 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ettigi o´nunda yanina kalmaz.
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (1)