Beddualarım İki Yakandadır

Dört mevsimin vardı ama seni hep baharda sevmişler.
Oysa en sert kışlarda bile severdim seni.
Anlarımı mutlu eden, katl-i zaman dilberi.
Bazenlerin vardı senin, her biri bir ömre bedel
Bu yüzden bazen severdin beni
Senin aşkın bir ağaçtı bende, yediveren
Tam bitti derken yeniden meyve veren.

Artık kırdığın bu gönlün kefaretini ödeyemezsin.
Beddualarım iki yakandadır, hesabını vermelisin.
Aşk gibisin kime ne yaşattıysan, o kadarsın.
Melek olsan ne yazar, şeytana kardeş gibisin.

Bu kör satırlarım vurulsun boynuna, ruhun kan kesilsin.
Acıyı iliklerine kadar hissetmelisin.
Kim bilir kaç gönlün ahına gelecek,
Kim bilir kaç adamın günahına gireceksin.

Bu beddua değil, kırılan gönlümün "ah" sesidir bilmelisin.
Beni anlamak için seni sevdiğim kadar, beni özlemelisin.

Mutlu anlar koleksiyoncusu sen de üzüleceksin...