Bedduaları Listelemeden! ..

Kaç sayfa tükettim kaç satır bilmem
Kusura bakma ya, her-hal densizim(!)
Değmezin önünde menzile düşmem
Başımı eğersem, ben; şerefsizim

Korkular içinde yaşayanların
Sevdayı terkin de taşıyanların
Alçakça yarayı kaşıyanların
Adını anarsam, ben; şerefsizim

Bir hata(!) etmişim bedeli ağır
Kaç çığlık atmışım kulağı sağır
Çok değer vermişim aldığım kahır
Hatrını sayarsam, ben; şerefsizim

Ömrümü tükettin sen azar azar
Cennette huri ol! ..Artık ne yazar
Günahım neydi be? Neydi bu nazar?
Yüzüne bakarsam, ben; şerefsizim

Cehenneme kadar yolun var, yürü
Dünya da sen gibi “şer” sürü sürü
Bana bahşettiğin dertten ötürü
Seni affedersem, ben; şerefsizim

Yüzüm gülmeyecek gülmesin varsın
Çareler sende mi istemem kalsın
Bilsem ki düşerken tutacak dalsın
O dalı kırmazsam, ben; şerefsizim

Beni dost belleme bitti o fasıl
Aklına düşerse “nerde ve nasıl”
Her zaman aynıyım hal-i muttasıl
Gözyaşı dökersem, ben; şerefsizim

Git takip ederek geldiğin yolu
Erenlerin olmaz ne sağ ne solu
Bu dünya da senden başka bir kulu
Gönlüme koyarsam, ben; şerefsizim

Kader bu ve keder, sağ olsun “veren”
Bana layık görmüş, hem “istemeden! ..”
Tüm “Bedduaları listelemeden”
Toprağa düşersem, ben; şerefsizim