Bedduah Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

hayatının akışında bir bentim, hayallerinde gulyabani.
gözyaşı çeşmelerin boşandıran, sıkıntılarının menbaayım.
sarartıp soldurduğum,kuruttuğum yapraklarının faılı de
ne demeye sevdin ki, azabının yegane adresiyim.

benim adım kahır, göbek adım cefadır ey sevgili!
hüzün tepelerinden kopup, gelen ağrılı bulutum.
bil ki yağmurlarım, cüzzam teridir ey sevgili.

yakarısın Allah’a olsun, nidan dağlara vursun.
bu hayatı sana zindan eden kahır dolu olsun.
sevgiyi solduran, günleri zehir eden; gülemeyen,
varlığı ile cevri cefa çeksin, şeytandan beter olsun.

ahdim sevgiliye, sevda yolu kurmak, baht açmaktı.
yüzümü güneş eyleyip, yıldız yıldız neşe saçmaktı.
ruhuna melek dokunuşu öpüşlerimi, aşkımı sunmaktı.
bu hayatı sana saray edip, cenneti yalan kılmaktı.
oysa kurşunlar, idamlıklara değil bana gelmeliydi.
ceylana saplanan zehirli ok, bana değmeliydi.
darağacına on beşli genç değil, ip bana geçmeliydi.
zebaniler günahkarları cehheneme değil, beni atmalıydı.

yüzünü kara eden oldum, adını karaya çaldım.
yar yüzünü ekşitene, mecnun belası saldım
Ferhat'ın elleri yakamda, kendime ah aldım.
yollarımı senden alıp, karlı daglara verdim
yalan olsun adım, şanım; iki paralık naaşım.
dolu dolu olsun en kuvvetli zehirle aşım
gülmek nedir bilmesin, belada olsun başım
seni sevindiremezsem eger, haram olsun bu genç yaşım.

ey sevgili! maksadım sana eza değildi
seni derde koyup, çaresiz koymak hiç değil
kul köle olaydım, oldum da yetmedi, yar!
niyetim seni kul etmek, söndürmek hiç deiil.

dile! döneyim bir divaneye, uzak olayım
senden öte varayım, haram kul olayım
sevemedi desinler, rezil-i rüsva olayım
emret! bu canla her daim yoluna kurban olayım....
..........