Beddua-Temenni Şiiri - Şair Zevat

Benliğin aslında sensiz bir düşman....
nede olsa kalbinde açmıyor mu tohumu isyan.....
çağırsa da mutluluk somutluğunda beni sana..
artık sen yoksun benim için bunu sakın unutma....
dağlar kadarda olsa sevdan.....
onu yıkacak ufak bir hezeyan....
ve bunu başaracaksa gene sendeki o karanlık dünyan....
bahçelerinde bitmesin kaktüsten başka bahar.....
rüyalarını çepeçevre sarsın ağırbasanlar.....
söylediğin her sözde gözlerin dolsun....
ettiğin tüm bedduaların birer birer seni bulsun....
ama tüm karanlıklarının arkasında benim gölgemde mutluluğun saklı olsun....... inşallah kalbinde binbir sızıdan ziyade bensizliğin pişmanlığı dolsun....
çilelerin gelir geçer.....
ama bensizliğin sonsuz çile olsun......
dönüp dolaşıp, yanıla yakıla arayacağın kapı benim kapım olsun....
...
Rüyalarında tüm gerçeklik yüzüne vursun...
Gecelerin gözyaşlarına gebe olsun...
Uzaklara baktıkça gözlerinden değil kalbinden yaş gelsin..
Beklediklerin, beklentilerin seni hep bekletsin..
Seni anlayacaklarda birer birer seni terketsin..
Nedensizce günlerin boşlukta, gözlerin geçmişte gezsin
Nedenini anlamaya çalıştıkca zaman seni senden vazgeçirsin..
Ölüm senden uzak olsun...kalbinde bensizliğin pişmanlığı...
Yıllarca seni üzenler alsın intikamımı..
Ama ellerin uzansa da telefona
çevirdiğinde hayıfların duyulsun her nefes alışında.
Gözlerinde geçmişin acısı...kulaklarında verdiğin sözlerin...
Her damla gözyaşı saatlerini alsın,
unutmak istedikçe seni sarıp sarmalasın.
Kollarında bensizlik fırtınaları,
Kafanda yalnızlık ağrıları
Tüm vücudunda unutamamanın sızıları
Ellerinde boşluğun titreyişleri seni paklasın..
Ama ne olursa olsun.. Bu sözlerin hiç biri senin hayatında olmasın....
Mutluluk sana benden kalan tek dost...
Gülümseme sana benden kalan tek umut...
Sendeki kalbimde sana benden koruyucu tek meleğin olsun..