Beddua Hali Şiiri - Yunus Akkale

Haydi, aş bakalım dağları yüceden
Dönüşü olmayan gidişin olsun
Güneş batar nasibin al geceden
Sabaha gelmeyen gidişin olsun

Aptal ata biner ağ oldum der
Keyfince konuşur her türlü yer
Üç kuruş para derisinde değer
Kaderi gülmeyen gidişin olsun

Onursuza yakışır dedi kodu
Seraplar görür gecede Ay doğdu
Kedi nedir bir parça eti budu
Akıbet bilmeyen gidişin olsun

Her gün çıkarda sonunda akına
Ölürde bir gün hiç yoktan yakına
Allah’tan korkan şerrinden sakına
Gözleri görmeyen gidişin olsun

Dağlardan yüksekte olur efkârı
Tek bir tane vermez tarlada darı
Dünya’yı bölüş, kabul etmez yarı
Hakkını bölmeyen gidişin olsun

Öğünüp dur orta yerde karılar
Dil uzat ona, bal yapar arılar
Kendin pirinç sanır girgil darılar
Hedefi bulmayan gidişin olsun

Sözün bilmeden söyler bir hergele
Islık çal gider ardına gel gele
Sabır göster de kendini dengele
El etek yalayan gidişin olsun

Erken anırdı eşeğin sıpası
Demiştim sana çok verdin arpası
Tımarında lazım kırbaç sopası
Zembili doymayan gidişin olsun

Yunus sahip ol her zaman onura
Pislik pisliktir uzak dur çamura
Ahlak, fazilet uğrarsa dumura
Mahşerde yanmayan gidişin olsun

2 Mayıs 2008 Kahramanmaraş