Beddua Şiiri - Hüseyin Sıbıç

Dertlerin en yücesi seni bulsun,
Senide ağlatıp bulunsun yıkan.
Artık beddualarla gözün doysun,
Mazlumun ahıyla tutulsun yakan...

Gün gelir nedamet duyarsın kesin,
'Ben ne yaptım? ' deyip sorarsın kesin,
Sende için için ağlarsın kesin,
Yerlerden yerlere vurulsun yakan...

Böyle bir hayata sende maruz kal,
İnsanlar içinde tek başına kal,
Hergün içlenip,hep ağlamaklı kal,
Namerdin eline sunulsun yakan...

Öyle bir kahıra düş ki naçar ol.
Bu dertle hergün ağlayıp düçar ol.
Saçını,başını yolup saçar ol.
İki araya gelmez olsun yakan...