Beddua Şiiri - Salih Sedat Ersöz

Ormanlarımızı yakan o eli,
Kurusun ebeden hain soysuzun.
Durmadan ihanet söyleyen dili,
Çürüsün lâl olsun hain soysuzun.

Bütün vücudunu sarsın alalar,
Baştan ayağa hep urla dolalar,
Yeryüzünde olan bütün belalar,
Bürüsün tümünü hain soysuzun.

Tütmesin buz tutsun ocağı, közü,
Bu cennet vatana yan bakan gözü,
Düşmanlara hizmet eden tüm özü,
Erisin, yok olsun hain soysuzun.

Kahreylesin Rabbim fesat başını,
Kâbusa çevirsin bütün düşünü,
Kurşunlara gelen o pis leşini,
Sürüsün köpekler hain soysuzun.

İlenç bulsun söz kâr etmez kalleşe,
Bölünsün bedeni beşe, on beşe,
Satılmış vücudu korkunç ateşe,
Yürüsün, hep yansın hain soysuzun.

Ülkemi bölmektir onun emeli,
Hemen cehenneme alsın eceli,
Haini ayakta tutan o beli,
Kırılsın, dağılsın hain soysuzun.

Ülkemdeki bütün hain ve cani,
Dış güce satılmış dimağı, zihni,
Düşmana kiralık karanlık beyni,
Yarılsın, çatlasın hain soysuzun.

Korunur vatanım cesur yürekle,
Rabbimiz ders verir eşsiz örnekle,
Nemrut’u yok eden sivri sinekle,
Sarılsın her yanı hain soysuzun.

Musibetler bitsin, gelsin felahım,
Bütün ülkem olsun gönül ferahım,
Afetten yurdumu ulu Allah’ım,
Korusun… Azaplar hain soysuzun.