Beddua Şiiri - Osman Bulut

Dünyada yeri yok kara toprağa
Konsun derim seni benden ayıran.
İlkbahar ayında kuru yaprağa
Dönün derim seni benden ayıran.

Tek isteğim; göze göz, dişe diş de
Dilim söylemeye varmıyor işte.
Yedi gün, yirmi dört saat ateşte
Yansın derim seni benden ayıran.

Belki bir gün döner o da ahtından,
Yakınmaya başlar kara bahtından.
Sevdayı tatmasın gönül tahtından
İnsin derim seni benden ayıran.

Başı asla kurtulmasın maniden
Mutluluğu kaçıp gitsin aniden,
Buz iken eriyip tekrar yeniden
Donsun derim seni benden ayıran.

Ben dökemem hiç kimsenin kanını,
Görmem mümkün müdür ölüm anını?
Bir an önce Azrail'e canını,
Sunsun derim seni benden ayıran.