Beddua Şiiri - Serkan Güneş

Güneş oldum sana, görmedin ya, ölene kadar mumla ara beni
Mum satılmayan köhne virane yerlerde bensiz kal da, hayallerinde ara
Benden sonraki yolculuğun dipsiz kuyulara insin çıkama oradan
Karanlıkların dibinde boğul labirentler de kaybol
Bir ömür saklambaç oyna kendinle bensiz
Kafanda adım atılacak yer kalmasın benden
Güldüğün zaman aklına ben geleyim solsun gülüşlerin
Bakışlarımı hatırla yara olsun yüreğine hiç geçmeyen
Adımı her duyduğunda kahrol
Bana benzeyen birini gördüğünde yüreğin titresin ateş bassın her yanını
Gözlerim aklına geldiği zaman aklın çıksın aptal ol başkalarına
Kibrinde boğul kabir azabına başla sen
Mutluluk sana haram olsun gülmek sana azap
Güneşi her gördüğünde yanacağını düşün
Rüzgarlar dallarını kırsın
Şimşekler çaktığı zaman sana kızdığımı düşün
Huzur senden ırağa kaçsın
Samanlığın içinde iğne gibi ara beni
Gelmeyecek o gemi gibi bekle beni
Ağaçlara sor kuşlara sor hatta yapraklara
Sana bu son bedduam bilesin
Beni ölene dek, kapı kapı dilenesin…