Beddua Şiiri - Mehmet Selim Toğluk

Her sabah uykudan, uyandığında
Yanında sevdiğin, kimse olmasın
El açıp Allah'a, yalvardığında
Dilerim ki duan, kabul olmasın

Ya sevmeseydin ya, terk etmeseydin
Sen de terkedilen, bir kul olasın
Madem elaleme, boynumu eğdin
Sen de hergün boynun, bükük kalasın

Ne sen mesut ol, ne de sevdiğin
Ömrünce hep mutsuz, bahtsız kalasın
Bana acıdan çok, nedir verdiğin
Dilerim yüreğin, acıyla yansın

Günün öncekinden, hep kötü olsun
Gecen ızdırapla, kederle dolsun
Sen ne arlanmaz bir, yalancı kulsun
Ömrünce doğru tek, söz duymayasın

Senin de sevdiğin, seni terketsin
Ah edip feryattan, kurtulmayasın
Mutluluk sağından, solundan geçsin
Dilerim mutlu bir, an bulmayasın

Simsiyah kefenden, yapılmış gibi
Duvağın beyazdan, karaya çalsın
İnsanı katleden bir çıban gibi
Aşkın yüreğinde, gömülü kalsın

Gönlün vuslat için, varsın beklesin
Hep huzur ekesin, hicran bulasın
Sen aşk kitabında, kara lekesin
Dilerim günlerin, aydınlanmasın

Güzel gün görmesin, o bebek yüzün
Avurtların çöksün, saçın aklaşsın
Yüreğine dolsun, tükenmez hüzün
Ölüm de an be an, sana yaklaşsın

Selim son sözünü, edip gülerken
Yanağında gamzen, benin kalmasın
Son nefesin verip, kabre girerken
O güzel gözlerin, hiç kapanmasın

Sana ne dualar, etmiştim oysa
Ettiğim dualar kabul olmasın
Beddua dedikleri, eğer ki buysa
Dilerim Allah'tan, bedduam tutsun

Diyeceğim ama dilim varmıyor
İşte gönül seni böyle seviyor

(Batman - 19.09.2004)