Cami önlerinde el açıncaya kadar fakirleşte,
Kuru bir ekmeğe muhtaç olsun ellerin.
İçinde beni unuttuğun en mahrem yaranı deşte,
Gözyaşlarınla bir umman gibi dolsun ellerin.
Güz gelince benzi sararan yaprak gibi,
Yıllardır bir damla suya hasret toprak gibi,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu bedduayi hakedecek ne yaşatmış olabilir ??
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta