Beddua Şiiri - Cezmi Eroğul

BEDUA
Baş oldun insan sevmekle oynadın,
Şaş oldun o gün emekle oynadın.
An oldu ekmekle de oynadın;
Sen ekmeğinden olasın.

Yalan – dolan – talanı,
Azıcık geride kalanı,
Kayırdıkça filanı falanı,
Sen de geride kalasın.

Taş taş üstüne koymadın,
Çaldın çaldın doymadın.
Bir kendini soymadın;
Dilerim sen soyulasın.

Şeref, namus, haysiyet,
İçinde kötü niyet..
Dilinde dua ayet,
Dilin kopsun, Sen dilinden olasın.

Perişan oldu ahali.
Düşün kimde vebali?
Memlekete olsan VALİ,
Babanı ayağına çağırasın.

Nifak ektin sen her yana,
Nefreti içtin kana kana.
Aksütünü vermiş anana
Söyle: ”Sütüm haram.” desin.

Herkes kötü birsen iyi,
Düşünmedin hiç geriyi,
İnandırdın üç beş enayiyi,
Bir enayi de sen olasın.

İhanet sende babandan kalma,
Şımarıksın, belli; sonradan olma.
Karıştır dışkını. Ama boncuk bulma,
İhaneti kendinden, kendinden bulasın..

Söz verdin; kancık sözü.
Göz dersen deccal gözü,
Bizce artık sözün özü;
Fıravun’un sen olasın.

Ben bilmezem lafım ortaya,
İsteyen koşar, isteyen yaya,
Deli misali taşım kuyuya,
Selam olsun çıkaran her akılıya.

Cezmi EROĞUL