Beddua Şiiri - Gökçe Uyumaz

Yağmurlu bir akşamdı.yüzüme bakarken gözlerindeki çaresizliği hissettim
Bir acı duydum içimde o an, sesin titriyordu
Bana söyleyecek sözlerin nelerdi bilmiyorum ama hiçbir şey beni,içimde hissettiğim acıdan koparamazdı.
Ağzından tek bir cümle çıktı.”beni affet”
İnsanlar ayrılırken önce sözler sonra eller ardından gözler ayrılırdı birbirinden.
Sen,bana ne o elleri,ne sözleri,ne gözleri verebildin.içimde uzun süre bıraktığın acıdan başka
İşte bu yüzden seni asla af etmeyeceğim
Gözlerime çok görülen,gözlerin bedeli,ömür boyu mutsuzluk
söylenemeyen kelimelerin bedeli,ömür boyu huzursuzluk
birleşmeden ayrılan ellerin bedeli,bensizlik olsun