Bedbin Şiiri - Karahan Sertan

Beni ellerin değil gözlerin vurdu
Ve yalan sözlerin
Düpedüz alçaklıktı bu yaptığın senin
Basitlik; hainlik
Böylesine bedbindim düşerken üzerine dizlerimin
Son bir söz söylemek geldi içimden
Sövüp de öyle gitmek lazım dedim belki de
Bir zamanlar nasıl sevmiştim hatırıma geldi de
Yakıştıramadım kendi kendime
O yüzden sustum; acı acı gülümsedim sadece
İki damla yaş yuvarlandı
Kalbimin üzerinden yere
Belki bir zamanlar seni nasıl sevdiğimi
Şu halde bile unutmadığımı
Anlarsın diye