Öyle bedbahtım ki
bir sarhoşun ayağı birbirine takılıp düşse
kendimden bileceğim...
Su almaya başlayıp batan gemiye özendi ruhum
ne zaman dibe vururum bilmem...
Artık bıraktım yangına avuçla şu taşımayı
en iyisi yanması gereken her şey yanmalı …
martılar çığlık atmasa da
balıkçı tezgahındaki balıklar kadar
hoşnutsuzum hayattan...
Durulmayan sular kadar bulanık ati
ve geçmişin yorgunluğu kararttı tüm aydınlık yarınları...
Kayıt Tarihi : 24.4.2021 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!