Bazı insanlar hayatına öyle bir girer ki, sanki senin en güvenli limanın olmak için gelmiş gibi davranır. Sarılırlar, sıcaklıklarını hissettirirler, ama o sarılışın ardında bir gerçeklik yoktur. Bedavadan sarılırlar sana, içten bir dokunuş yerine, sahte bir teselli sunarlar.
Sarılmak, bir insanın en saf hali olmalı oysa. Birkaç saniyelik bir temas, ama içinde yüzlerce kelime saklı. “Buradayım, yanındayım” demenin sessiz bir yolu. Ama bazıları bunu bile tüketmekten geri durmaz. Seni yalnızlığından çıkaracak gibi yaklaşır, ama aslında kendi boşluğunu dolduruyordur.
Sonra bir gün anlıyorsun. O sarılmaların sıcaklığı yokmuş. Ellerine bir soğukluk sinmiş, yüreğine bir mesafe eklenmiş. Geriye dönüp baktığında, o bedava sarılışların sana ne kadar pahalıya patladığını fark ediyorsun. Güvendiğin eller, aslında sadece kendi çıkarlarını sarıp sarmalamış.
Bedavadan sarılacaklar sana…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta