Seni seviyorum lakin seni sevmeyi değil.
Seni sevmek paslanmış demir kadar çirkin.
Çenesi düşük cahille içilen çay kadar tatsız.
Resimsiz çocuk kitapları gibi donuk.
Tüm hevesinle tuvalin başına geçmişsin
Tablonu boyamaya başlayacakken
Kırmızı rengin bittiğini görmeye benzer bir şey.
Sen sevilesi mahluksun aslında
Gülüşünde masum bir görüntü var.
Bazı günler sohbetinde sarmıyor değil.
Ancak sana sevgi beslemek...
Sana duyulan hislerin çirkinliği neden ola ki?
Senin kirinden mi yoksa sevenin beceriksizliği mi?
Kayıt Tarihi : 29.1.2025 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!