Beceriksiz Destanı Şiiri - Kemal Bölükbaşı

BECERİKSİZ DESTANI

İnsan meraklıdır öğrenmek ister
Bu hissi ruhumdan yitiremedim
Öğrenirsen bir şey herkese göster
Neye el attıysam beceremedim.

Vazgeçmek yok idi benim kitapta
Bu yolda yoruldum düştüm bitap da
Asıl gaye yalnız öze hitap da...
Neye el attıysam beceremedim.

Kâğıtlar katladım sanattır diye
Tül elbise diktim bebeler giye
Yaparım sanmıştım bilmem ki niye
Neye el attıysam beceremedim.

Pul topladım filateli, köşeli
Ağaç oydum türkü ile neşeli
Cemilem! Gezdiğin dağlar meşeli…
Neye el attıysam beceremedim.

Balık! Dedim… Güzel olur bünyeye
Olta elde; Ordu Fatsa Ünye’ye…
Deniz mi var neden geldim Konya’ya
Neye el attıysam beceremedim.

Ney üfledim, tasavvufu kirlettim
Gitar ile kolonları inlettim…
Davul vurdum kulakları çınlattım
Neye el attıysam beceremedim.

Bağlamanın tellerine takıldım
Ne kıt idim, ne de bir üst akıldım
Kaval ile sürü sürü yakıldım
Neye el attıysam beceremedim.

Kuş besledim kanatlanıp uçtular
Köpek aldım havlayınca suçtular
Kekliklerim kafesinden kaçtılar
Neye el attıysam beceremedim.

Güvercinim damlarında kız gibi
Tavuklarım yumurtladı az gibi
Ördek suda saldırıyor kaz gibi
Neye el attıysam beceremedim.

Şiir dizdim; Kime yazdın? Dediler
Mısralarım birbirini yediler…
Nankör çıktı beslediğim kediler
Neye el attıysam beceremedim.

Eski para kıymetlenir sanmıştım
Hobi diye alevlenip yanmıştım
Bir kuru gül ile yâri anmıştım
Neye el attıysam beceremedim.

Fotoğraf işine bir el atayım..!
Objektif kamera söküp takayım
Resim çizdim; Cin Ali’den şakayım
Neye el attıysam beceremedim.

Taş topladım bahçeleri doldurdum
Yârimin gülünü erden soldurdum
Neçe olmazları bir bir oldurdum
Neye el attıysam beceremedim.

Çok gezmek ömürden sayılmaz imiş
Seyyahın gözleri ayılmaz imiş
Ayılar hamamda bayılmaz imiş
Neye el attıysam beceremedim.

Çok çalıştım azla doyan olmadı
Geçti ömrüm geri koyan olmadı
Aşikârdır, hiçbir foyan olmadı…
Neye el attıysam beceremedim.

Unutmamak için folklor kültürü
Halaya durmuştum bundan ötürü
Ayağım uymadı, zurna düttürü…
Neye el attıysam beceremedim.

Dedim yâr gözüne şöyle bakmalı
Yüreğine; dolup taşıp akmalı
O bakınca şimşek gibi çakmalı
Neye el attıysam beceremedim.

Dama! Dedim, gelip geçip üttüler
Satranç dedim koyun gibi güttüler
Beni dertten derde salıp ittiler…
Neye el attıysam beceremedim.

Basketbol oynadım çember delindi
Voleybol filesi dilim dilimdi…
Halı saha desen, suni kilimdi
Neye el attıysam beceremedim.

Güreş yaptım künde kazık denedim
Ayrıldı nerdeyse kolum çenedim
Hangi uğraş, benim tapum senedim
Neye el attıysam beceremedim.

Yemekler pişirdim biber tuz ile
Yedirdim herkese bin bir naz ile
Çarpıştım ocakla davlumbaz ile
Neye el attıysam beceremedim.

Söyledim olmadı, sustum olmadı
Bilmeden kırdıysam kastım olmadı
Hopladım zıpladım, bastım olmadı
Neye el attıysam beceremedim.

Atları ezelden çok sever idim
Eyeri, koşumu, takayım dedim
Pek sessizdi atım, çifteyi yedim
Neye el attıysam beceremedim.

Avcı oldum silahları patlattım
Dere-tepe, çok badire atlattım
Sanki derdim azdı bine katlattım
Neye el attıysam beceremedim.

Yazı yazdım okuyanlar azdılar
Aleyhimde reddiyeler yazdılar
Diri diri mezarımı kazdılar…
Neye el attıysam beceremedim.

Beste yaptım notaları kaydırdım
Okuyana yıldızları saydırdım
Bileni de bildiğinden caydırdım
Neye el attıysam beceremedim.

Çoluk çocuk canlarından bezdirdim
Şu gönlümü naçar yere gezdirdim
Çokbilmiştim sanki öyle sezdirdim
Neye el attıysam beceremedim.

Yaş yaşadım, doksan iki yarısı
Bal vermedi kovandaki arısı
Yüz azdırdı, şu evdeki karısı..!
Neye el attıysam beceremedim.

Boş durmak yakışmaz uğraş bulmalı
Yüreğe yüceden sevda dolmalı
Diktiğim şu güller neden solmalı?
Neye el attıysam beceremedim.

Beni gören herkes çokça kınadı
Kimi hayran kaldı; nasıl inadı?
Belki beni Allah, böyle sınadı..!
Neye el attıysam beceremedim.

Dedim; Kara Toprak, anadır Yârdır…
Tohum ek, bitmezse toprağa Ar’dır
Uğraştın olmadı, bir hayır vardır
Neye el attıysam beceremedim.

Artık yeter! Sus-pus olup yatmalı
Ağa-paşa gibi, keyif çatmalı…
Âşık Kemal, derdi kime satmalı
Neye el attıysam beceremedim.

20.05.2016/Kahramanmaraş.

Üstatlardan;

Bir yar sevdim gözüm bir şey görmedi
Bir gün olsun eller kıymet bilmedi
İnan ardından yasım hiç dinmedi
Neye el attıysam beceremedim...Nesli Han 6
*
Veysel'e özendin saz verdiler
Ben istedikçe daha az verdiler
Körpe istedim kart kız verdiler
Neye el attıysam beceremedim...Talat Semiz 2
*
Berber oldum tıraş ettim dikeni
Çiftçi oldum ektim yoktur dökeni
Rütbe verdim kendim oldum sökeni
Neye el attıysam beceremedim... Mustafa Bay, 'ZEYBEK HOCA'
*
Göz açmışım şu dünyaya yaralı
Tespih gibi derdi dizdim sıralı
Selam verdim almaz derki paralı
Neye el attıysam beceremedim...............Bülent BAYSAL