Sen mendil satan çocukların o nadir gülüşüydün, ben o gülüşlerin istismarı. Sen maviydin sabahlara, ben gecede kabus... Sen devrim türküleri ile karşılardın sabahı, devrim marşları eşliğinde içerdin rakını. ben ağıttan ötesini bilmezdim. Sen yarının umutlarına koştun, ben dünün kederinde bıraktım kendimi. Sen mutluluk dedikçe ben nefes alan acı oldum. Nankördüm aşkına... Sen kederini gizlemeye çalışırken ben yüreğin yüreğime, gülüşün gözlerime denk değil dedim. Ne senden gidebildim, ne de sende kalmayı becerebildim.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta