Beceriksiz Şiiri - Şükrü Metin

Felek kaderimi kördüğüm etmiş
Çözmek istesem de çözemiyorum
Hayatı boğarak kırk boğum etmiş
Sezmek istesem de sezemiyorum

Hep buruk yaşadım kendim bilmeden
Gençlik heba oldu yüzüm gülmeden
Sevdayı kâğıda ilham gelmeden
Yazmak istesem de yazamıyorum

Başıma tac ettim cananı canı
Tersine çevrildi gönül fincanı
Falımda görünen gamı,hüsranı
Bozmak istesem de bozamıyorum

Hiç görmesem bir gün bile cismini
Dile dolamışım yârin ismini
Yürek kalemiyle aşkın resmini
Çizmek istesem de çizemiyorum

Küsmüşüm nağmesiz gönül telimle
Ölmek nasip olmaz hak ecelimle
Kendi mezarımı kendi elimle
Kazmak istesem de kazamıyorum

Seneler asırlar girse araya
Derman bulamam bu onmaz yaraya
Metin-iyim ben bir kaşı karaya
Kızmak istesem de kızamıyorum