Beceremem... Şiiri - Süleyman Saylan

BECEREMEM...

Suları tutuşturur yüreğimin yangını,
Nehirlerimi akıtsam denizlere
Denizler buharlaşır,
Uçar göklere,
Yeniden dönmek için evrene...
Yüreğimde bin can barınır,
Bini de sana aşık.
Damarlarımda dolaşan oluk oluk kan
Sevdama karışır,
Gücüm yetmez,
Engelleyemem;
Mateme dönüşür,
Giysilerinden soyunan özlem
Kara bulutlar gibi çöker dünyama.
Renk ararım karanlıkların içinde;
Karanlık geceler
Taşınır gündüzlerime.
Bir ucunda sevdiğim var
Ölesiye,
Kahredemem...
Aklımı yitiririm sevda bayırında,
Erişmek umuduyla göklere
Koşarım, koşarım, koşarım,
Uçarım bilinçsizce...
“Rindlerin Ölümü”nü düşünürüm;
“Sessiz Gemi” gibi
Evrenden göçmek geçer içimden.
Ne çare ki;
Bir ucunda,
Yüreğimi yangınlarla yakan
Sevdiğim var...
Beceremem.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 07.01.2001 Saat: 01.52