Beceremedim Şiiri - Sami Güney

Sevip sevileni, mutlu sanırdım
El ele çift görsem, hep kıskanırdım
Nerden bileyim ki,ben aldanırdım
Mutlu olmayı hiç beceremedim

Sevgi her engeli aşarmış derler
Sevecek yar için dua ederler
Bitecek sanırlar, gamlar, kederler
Doğruca sevmeyi beceremedim

Bir sevgi aradım, ben esir oldum
Derdim bitsin derken, tasayla doldum
Yeşermek isterken, sarardım, soldum
Sevgili olmayı beceremedim

Özgürlük kalmadı, esaret geldi
Sevdanın acısı ciğerden deldi
Benliğimi yok eden ,bir acı sel di
Aşık olmayı ben beceremedim

Huzur arar iken, oldum huzursuz
Bir gün mutlu isen, bir günün mutsuz
Yürümez bu devran,sevdan umutsuz
Yerimde durmayı beceremedim

Aydınlık ararken,karada kaldım
Dereden korkarken, denize daldım
Dualar beklerken, beddua aldım
İyi yar olmayı beceremedim

Beden yere çeker, yürek gökler de
Sami ne gezersin, sen yükseklerde
Takatinmi kaldı, senin dizlerde
İstikbalin yerde, vuslatın yerde