kulunu sever misin önemser misin
iki çift lafın yanında çiçek gönderir misin
hak hak dersin kul hakkı istemezsin
ama kulun hakkına girersin
yüksekten insanları göremedin
kibrinden aşağı inemedin
güçsüzmüşsün bir işi beceremedin
gaflete düşen ben miyim yoksa sen misin
inandıramadın kendine sevdiremedin
sende kullarını sevemedin
olacakları bilemedin
gaflete düştün yediremedin
yazdım uğraştım beceremedim
açtım ellerimi dinlemedin
gönlümdeki dağları delemedin
üzüldüm ne yapacağımı kestiremedim
gaflete mi düştüm bilemedim
içimi sana açtım biraz gevezeyim
göğe baktım göremedim
içimdeki alevleri söndüremedim
düşünüp düşünüp durdum
olanları bir kenara koydum
birde kendi kendime sordum
içime bu öfkeyi sen mi koydun
çok söyledin dinlemedim
cehenneme mi gidicem hak ettim
zaten cenneti istemedim
sadece görmeni istedim
ölüm döşeğindeyim
yalnız olmak istemedim
geldim yanına hoş geldin demedin
yalnızım artık ölüm benim.
Ömer Yusuf Karaman
Kayıt Tarihi : 19.10.2022 08:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!