Beceremedim. Şiiri - Hasan Avcı

Sevmeyi de sevilmeyi de beceremedim
Sadece mutlu olasın istedim, beceremedim.
Bir gülücüğüne bir ömür verdim, beceremedim.
Sadece istediğin gibi yaşa istedim, beceremedin.
Sabah güneşi gibi doğasın istedim, beceremedim.
Çöl yüzü görmeyesin yok bilmeyesin, beceremedim.
Çiçeklerden narinsin, kıskansın seni, beceremedim.
Ahh Cann sevmeyi de sevilmeyi de beceremedin.
Dağ lalesi acemidir yanında dokunmayı beceremedim.
Bakışından anlam çıkardım ben, yorumlamayı beceremedim.
Gözlerindeki uzaklaşmaların arttıkça yaklaşmayı beceremedim.
Avuçlarında kalbim, sevmeyi sevilmeyi beceremedin.
Sensiz anım geçmesin istedim, yan yana yaşamayı beceremedim.
Ellerin ellerimde iken, okyanus ötesi ruhun tutmasını beceremedim.
Göz göze bakarken, beni görmeni istedim, beceremedim.
İçimde bir karanlık, güneşin olayım istedim, beceremedim.
Kapandıkça gökyüzün, hüzün bulutunun gölgesinde kalmayı beceremedim.
İstedim cann, hem de çok istedim. Anlatılmaz yaşamayı beceremedim.
Kıskandım cann, seni mutlu eden her şeyi kıskandım, kıskanmayı beceremedim.
Avucuna konan kelebek yüreğim, tutmasını da beceremedin.
Senin gökyüzünü, yağmurunu, fırtınanı bilmeyi beceremedim.
Tek saç telini, kokunu, bokunu aradım bulmayı beceremedim.
Sen yanlış anladın, hayattan mutluluğu çal istedim beceremedim.
Benli bensiz, bir gülüşüne bir ömür, bendensin beceremedin.
Bendeki sevgi değil ötesi, aşk değil ötesi, beceremedim.
Ahh cann cann gidiyorum demen yeterli, sırtımda taşımayı beceremedim.
Cann Sen söyledin bakışlarınla, ben anlamayı beceremedim.
Üzülme gözyaşlarıma, senin mutluluğa giden taşların, beceremedin.
Söz verdik ya gönlümüz kayarsa başka çiçeklere gitmeyi cann beceremedin.
İlkel olma, ilkeli ol cann. Haykır dünyaya istediğini, istemeyi beceremedin.
Belkide sen istedin ben duymayı beceremedim. Öyle mi?