Dışarıda deli fırtına damla damla yağmur ama benim içim alev gibi yanmakta...
Gecenin karanlığına mahkum olmuş gündüze hasret bırakılmış biriyim...
Hangi dalı tutsam yada kime elimi uzatdan hep yarıda kalmakta...
Günden güne farkettiğim şey tüm duygularımın öldüğü selası verildi...
Gidiyorum bu şehirden bu semtten kimsenin tanımadığı ve kırılmadığım yere...
Ben beceremedim ne sevmeyi nede sevilmeyi taht kuramadım kalplerde...
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta