Beceremedik sevilmeyi Şiiri - Yasemin Güven

Dışarıda deli fırtına damla damla yağmur ama benim içim alev gibi yanmakta...
Gecenin karanlığına mahkum olmuş gündüze hasret bırakılmış biriyim...
Hangi dalı tutsam yada kime elimi uzatdan hep yarıda kalmakta...
Günden güne farkettiğim şey tüm duygularımın öldüğü selası verildi...

Gidiyorum bu şehirden bu semtten kimsenin tanımadığı ve kırılmadığım yere...
Ben beceremedim ne sevmeyi nede sevilmeyi taht kuramadım kalplerde...
Gecenin sessizliğinde yoruldum ağlamaktan kalbimin acı çekmesinden...
Her saniye aklım muhabe yapıyor sorgular gibi neden diyor neden....

Ben ya sevmeyi beceremedim yada sevdirmeyi yanlış olan benmiydim yoksa...
Yıkılsın dağlar taşlar doğmasın güneş dursun zaman saat ne varsa ne çıkar...
Bazen diyorumki varlığımdan haberi olmayanın yokluğumdan da haberi olmaz ki...
Ben sevilmeyi ya haketmedim yada sevilenlerle aynı terazide olmadım...
Dünya böyle haketen sevilmiyor haketmeyende baş tacı yapılıyor neden ki....

YASEMİN GÜVEN