Beceremedik Şiiri - Sabri Güler

Beceremedik…

Henüz daha beş altı yaşındaydı Ahmet
Habersiz, umarsız yaşarken dünyadan
Sırf sevinsin diye
Onca alınacak oyuncak varken
Bir su tabancası aldılar nedense
Onunla arkadaşlarını ıslatıp eğlendi Ahmet
Sonra biraz büyüdü plastik mermi atanını aldılar
Sözüm ona mutluluğuna mutluluk kattılar
Televizyonlar da maşallah
Düello mahalli gibi
Bu konuda Ahmed’in eğitimini tamamladılar
Attığını vurur oldu artık bizim silahşör
Gel babası oğlunu sen de gör
Senin kendi silahından daha iyisi
Yakışmaz mı Ahmed’e
Fedakarlıktan kaçınma
Alıver bir zahmetse
Hem pikniğe de gidiyoruz ormana
Magandalık mı deriz yoksa,
Ayılık mı biz buna
Neresinden bakar isen
Bu bir ilkellik
Düğün yapıp eğlenelim istedik
Öldürdük kendi düğününde gelini
Kanlar içinde şimdi
Beyaz gelinlik
Damat da aldı nasibini bazen kurşundan,
Maçlar kazandık, tüm dertleri unuttuk
Sevinçler yarattık şundan bundan
Medet umduk kör kurşundan
Umutları, yaşamları söndürdük
Balkondaki günahsız
Bi haber bir kadını öldürdük
Sonrada adına maalesef, kader dedik
Yazıklar olsun ki bize
Adam gibi sevinmeyi de beceremedik.

2008/Nisan