Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gurbetin deli ıssızlığı
Çarptı kapkaralarını yanına alıp da
Vurdu bağrıma bağrıma
Yalnızlığımı ezberletti...
Severek okudum tam bana göre bir şiirdi tebrik ederim saygılar sunarım
Hayattaki yaşanmışlıklar ve yaşanmamışlıklara duyulan özlem.. Herkes gibi belki de.. Şairin ruhuna saygıyla
aklıma geldi de ondan işte;
Han duvarlarının kirli korkunçluğunda
Kaç kişiydik oysa
Yemin ederim gülmeyi bile
Beceriyorduk
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
valla billa ' nerdeyse!'
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
ya biliyor musunuz yazmnak istediklerimi dile getiriyorsunuz teşekkür ederim...
Kaleminize yüreğinize sağlık, ister istemez geçmişe bir yolculuk yaptırdı şiiriniz.Ortak yaşanmışlıklar nasıl da pişti olabiliyor.
hep böyle olmaz mı?.. ya sevmeyi bilmeyiz ya sevdiğimizi söylemeyi... bir bakarız ya sevdiğimiz hayata küsmüş ya da hayat bitmiş.... yanımızda bir sürü yaşanmamışlıklar.::)))
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta