Gurbetin deli ıssızlığı
Çarptı kapkaralarını yanına alıp da
Vurdu bağrıma bağrıma
Yalnızlığımı ezberletti...
Han duvarlarının kirli korkunçluğunda
Kaç kişiydik oysa
Yemin ederim gülmeyi bile
Beceriyorduk
Yoksulluk dostumuz olsa da
Kavgalarımız hep
Kalmak yada gitmek üzerineydi
Offffff
Şu sinir duvarların dili de yok ki
Ya şu yağmur gözlü kaldırımlara ne demeli
Ellerimi böğrüme saplayan
Pazarlığa bile yanaşmayan, yabanlığımı
Şuuruma kazıyan
Yanayım mı söneyim mi ikilemindeki
Son sokak lambası
Kaç kişiydik oysa
Açlığını algılayamadığımız
Birer birer yutan her birimizi
Mapuslu, mafyalı, morglu bu aç canavarı
Sevgili bilmeden
Koynuna girmeden
Kaç kişiydik oysa, kaç yarına hevesli
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Kayıt Tarihi : 8.6.2006 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çarptı kapkaralarını yanına alıp da
Vurdu bağrıma bağrıma
Yalnızlığımı ezberletti...
Severek okudum tam bana göre bir şiirdi tebrik ederim saygılar sunarım
Han duvarlarının kirli korkunçluğunda
Kaç kişiydik oysa
Yemin ederim gülmeyi bile
Beceriyorduk
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
valla billa ' nerdeyse!'
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
Yemin ederim
Sevmeyi bile beceriyorduk
Neredeyse....
TÜM YORUMLAR (7)