Nasıl biri,
bu sevgili;
-cidarı cilalı.
Oysa ben,
bir gariban;
-başı belalı..
02.10.1998
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 26.12.2007 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgililer, hiçbir zaman birbirinin yerine geçip, diğerinin acısını duyabilir mi? Empatik yakınlaşmalar geçerli mi bu tür ilişkilerde? Şiirle bunu tartışmaya açabiliriz belki... Becayiş; şiiri kurgularken, ikili yapının, cinsiyetin diurnal vizyonunun akla getirdiği bir başlık.. yani, neden ben başım beladayken; o, şen şakrak ve çaldığı yüreklerle dertsiz gezsin? tam tersine o, gönül belasına düşeydi; bense mutlu olaydım.. buradan hareketle 'becayiş' yani rol/görev değişimini öngören bir tema ortaya çıkmış oldu.. aslında, divan şiiri, daha çok rastlanan biçem olarak hece şiiri; bizdeki kalıpsal şiirlere örnek olabilir. ancak genel temayülüm, kalıptan çıkma yönündeki eylemlere destek verir, belki de yumurtadan çıkıp, özgün biçimlenmek gibi.. ama haiku'yu da sevdim, Japon tarzının belki başka bir anlamı olabilir kendi dillerindeki yapısallığına ilintilendirilince ölçüleri. ilginize çok tşk. paylaşımınız hep sürsün.. selamlarla..
inanmam tüm duygularını aktarsın kaşısındakine... Doğal yasaya aykırıdır bu.. Benlikler çok özeldir, duyguların etkileşiminde kısmen etkileşir. Aslında derinlere indikçe ayrılır, sevgi bir noktaya kadar sonrası ayrılıktır. Başarılar..
TÜM YORUMLAR (3)