Ayrılığın sonu karanlıktan yazıyorum
ben ayrılığın gölgelediği sokaklarda yaşıyorum
aydınlığı karanlıkla karıştırıp içiyorum
ölüm denizi bizim sokağa bırakıyor büyük dalgalarını
ve yalnızlar rıhtımının o yalnız yolcuları burada vuruyor karaya
ve yine yalnızlar biliyormusun
hepsi soğuk cesetler ama onlarda
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta