Ayrılığın sonu karanlıktan yazıyorum
ben ayrılığın gölgelediği sokaklarda yaşıyorum
aydınlığı karanlıkla karıştırıp içiyorum
ölüm denizi bizim sokağa bırakıyor büyük dalgalarını
ve yalnızlar rıhtımının o yalnız yolcuları burada vuruyor karaya
ve yine yalnızlar biliyormusun
hepsi soğuk cesetler ama onlarda
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta