Önce bir dünya vardı
Birinci dünya
O koca dünya
Bir velihat adına
Yandı, kana boyandı...
Derken
Acısı dinmeden
İkinci bir dünya
Görünen o dünyada
Acının tarifi yok
Acı kül olmuş
Simsiyah tepeler
Ovalar
Bağlar
Milyonca insanlar
İnsanlar duman olmuş
Onca kan deryası
Bir baştan bir başa
Kızıla boyanan
Nedir insanlar
Sizde ki
Kan kokuyu arıyan
Dinmedi insanımdaki
Ezelden tüten ölümün aşkı
Çılgınca bir yarış
Kin
Nefret
Kan kokulu saldırış
Bebeği gördüm
Babası kucağında
Halepçe ovası
Saddam
Kimyasal bombası
Süt kokulu can yaşamı
Almış
Atmış
İhtiyar ölümün
Kara toprağına...
Uzanmış bize bakıyor
Bizlere gülüyor
Yüzündeki yaşam aşkı
Çiçek
Çiçek
Daha ölmedim diyor
Ey insanlar
İnsancıklar
Saddam lar
Bush lar
kıta lar
Amerika lar
Lar lar larlar
Ve dünyada
Yaşamda kalanlar!
O bebekten
Sizlere
Pamuk ellerle
Selam var...
(kimyasal bomba-saddam)
Kayıt Tarihi : 14.4.2006 10:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!