Bebeksi Bir Yüztanrıçanın Dişiliği

Ayrılık...
sahildeki parkın,üzeri çiğ taneleriyle
kaplı çimenlerinin üzerinde oturuyorum
gökyüzün de mehtap,
yıldızlar da göz kırpıyor geceye...
her yer sesiz etrafta bir ben,birde
kahrolası arkadaşım,beni bir an olsun
tek başıma koymayan yalınızlığım ve
iskeleye bağlı balıkçı teknesinde
gemici fenerinin
köhne ışığında ağlarını onarmaya çalışan
yılların verdiği yorgunluk yüzünden okunan
aksakallı ihtiyar balıkçıdan başka kimse yok
duygularım karmakarışık bir halde seni düşüyorum
yine...
hayal perdesinde canlanıp şekil alıyorsun
bebeksi bir yüz,tanrıçanın dişiliği
şeytanın sınırlarını zorlayan
mükemmel ötesi bir vücut...
yalın değil düşüncelerim,denizden
gelen esinti ile
anason kokusuna karışmış kokun geliyor
derin bir nefes çekip sarhoş oluyorum
dertleşiyorum yalnızlığımla,ona seni anlatıyorum
yaşadığım her anımda gözlerimin önünden hiç
gitmeyen güzelliğin karşısındaki çaresiz bakışlarımın
yüzünün nurunda kayıp oluşunu
gözlerinde gördüğüm karalık ruhumu
aydınlatan ışığı,küçücük bir tebessümünle
üşüyen yüreğimin ateş nöbetlerine tutulup titremesini
sana karşı olan hislerimin adının aşk olduğunu
itiraf ederken geceye,kelimelerimin kifayetsizliğinden
mahçup düşerek kızıla boyanan yüzümün aldığı şekli…
sonrası dönüyorum sırtmı geceye
uzaklaşıyorum hayal perdesinden
canımı yaksa da dönüyorum gerçeklerime
yalınlaşıyor düşüncelerim
işte aşkım sen yoksun yanımda çok uzaklardasın
ayrılık sırat köprüsü geçemiyorum
karşıyaka da sen,bu yakada yalnızlık nöbet tutuyor
seni öyle çok özlüyorum ki dayanılmaz bir hal alıyor özlemin
hasret denizinin metcezirlerinde yoruluyor yüreğim
canım yanıyor,neden bu anlamsız ayrılık neden
biz seninle hep böyle ayrımı kalacağız,gözlerimden
akan yaşlar hiç mi dinmeyecek....