Bebekler gördüm
bir hastane odasının bembeyaz duvarları arasında
küçücük yüreğinde sonsuz yalnızlıklarla başbaşa
ağlıyor bir tadımlık yaşam için çığlıklar hala kulaklarımda
bebekler gördüm
cami avlusuna bırakılmış ya da çöplüğe atılmış
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
