Bebekler Şiiri - Barışbey Rabbakul

BEBEKLER
Dünya’mızda hayat bulmak isteyen bebekler;
Mavi Dünya’mıza yaşamak için gelirler;
Anne babalarsa bu duruma çok sevinirler;
Biraz yaş aldıktan sonra bazı şeylere gülerler;
Güzel gözleriyle mavi Dünya’mızı süzerler;
Hepsi de gerçekten çok güzeller;
Ama insanlar birbirlerini üzerler;
Bazen gülümser; bazen se küserler;
Dünya’mızda yaşam bulan her erkek ve kız önce birbirlerini seçerler;
Ardından tutkuyla aşkla severler;
Yüreği temiz olanlar bu sırra ererler;
Bazen iyiyi bazen se kötüyü yererler;
Hepsi de Dünya’mızdan geçerler;
Dünya’mızda vardır elbet erenler;
Mutlu olur Dünya’mıza gelenler;
Paylaşmak nedir anlar Dünya’mızda gülümseyenler;
Vardır elbette ki çok güzel eserler;
Ve kötüler mutlaka pes ederler;
Birbirlerine gülümserler kalpten sevenler;
İnsanlar bazen birbirlerini test ederler;
Meyve doludur hep sepetler;
En sevdiklerimizdir; o masum minicik bebekler;
Bazen gülümser bazen emekler;
Muhakkak ki vardır türlü seçenekler;
Her şeye rağmen insanlar birbirlerini üzecekler;
Ardından barışıp birbirlerine tebessüm edecekler;
Ve Dünyamıza gelenlerin hepsi gülümseyecekler;
Barışbey Rabb’akul…