Bebek Masumiyeti Şiiri - Zübeyir Zorlu

Bir bebek masumiyetindeydi gözlerin, sanki susuşun çaresizlikten değil günahsızlığındandı, gidişine yüklediğin anlamlar benden kaçışınaydı... Oysa sevdiğim gitmeseydin eğer kudaklardım seni tüm saflığımla yüreğime, anne sütü kadar katıksız olmasa da aşkımla beslerdim seni, uyanır korkarsın diye geceleri başucunda beklerdim, kalbimi beşik yapar sallardım seni...