Bir sonbahar mevsiminin
Dökülen yaprakları gibi yalnız
Ve
Umarsızca savrulduğumda senden uzaklarda
Özlemin büyür çığ olurdu
Yüreğim dayanmaz bozulurdu ritmi
Sevdan dönüştüğünde doyumsuzluğa
Olurdu Boncuk boncuk
Akardı gözyaşlarım
Yağmurlar kıskanırdı beni
Bende
Kucağında çocuğu olan babayı
O güzel yüzünü düşleyip okşadığımda
Cennete olurdu
Her yanım, kokardı miski amber
Bahar geldi diye fısıldardı güller
Kulağımda canlanırdı
Mistik
Ney sesi
Sevgin büyürdü içimde
Dağ olur
Kor olur
Uzanırdı küçücük parmakların bana
Açardı yüreğimde tomurcuk gülü
Bebek kokardın
Sözcüklerin çınlardı kulağımda
Nakşettirirdi yüreğime resmini
Bir ömre bedeldi babiş deyişlerin
Alırdı götürdü beni
Aşkı şeydaya
Zikir eylerdim
11.01.2007
Turgay YILDIRIM
Not: Babiş (baba)
Turgay YıldırımKayıt Tarihi : 11.1.2007 13:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sizde bu sevgiyi çok güzel ifade etmişsiniz yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (29)