Bebek Esir Olanda Şiiri - Mehmet Macit

Anlamsız iç savaşta sergileniyor vahşet,
Duyarlı gönüllerin gözlerinde bir dehşet.

Açlık hastalık yetti dayanmak zor geliyor,
Böylesini görünce insan darda kalıyor.

Gördüğüm an o resmi isyanlara savruldum,
Masum bakışlarıyla ciğerimden kavruldum.

Güzel gözlerle bakıp namluyu oyun sanar,
Tertemiz duyguları bir ömür boyu kanar.

Ana kucağı ister bu masum güzel bebek,
İşkencelerde anne ırza dokunur köpek.

Büyüklerin günahı çocuklara dokunur,
Şaşkınlıkla bakışı gözlerinden okunur.

Silahı tutan eller, hangi din, hangi Millet?
Ne fark eder ki Tanrım! Ortada menfur zillet.

Duygusuz insanların düştüğü hale bakın,
Kopsun artık kıyamet yarından bile yakın.

Gördün mü kalleş Dünya? Bebekler olmuş esir,
Bu ateşi yakanlar nasıl bir yürek taşır?

Silahı tutana ele, acep denir mi âdem?
Bir kurşun ona haram ellerimle yok edem.

Böylesi çirkinliği yaşadı yakın tarih,
Bosna katliamında olanlar gayet sarih.

Medeni Dünya seyret, bu savaşta payını.
Sanma ki çok masumsun, yudumlarken çayını.

Kirlenmiş bir savaşta adalet elbet olmaz,
Canavar olmuş kalpten atiye huzur gelmez.

Ya Rab! Senin adın geçiyor zalimlerin dilinde,
Bu nasıl bir çelişki? Kur’an kimin elinde?

Hesabın nerde Ya Rab? İnsanlık çoktan öldü,
Analar işkencede, mezarlar çocuk doldu.

Mehmet Macit
20.04.2014
İzmir