Karnın acıkınca kıyamet kopar,
Sakın dertlere ağlama bebek,
Gidenin arkasından el salla şımar,
Bırakıp gidenlere ağlama bebek.
Küçüksün derdini emziğin alsın,
Sen büyü, gözyaşların hep küçük kalsın,
Hep böyle kucaktan kucaklara geç,
Oyuncaklar kır etrafını saç,
Gönlünü yalnızca bebeklere aç,
Oyuncak kalplilere bağlanma bebek.
Sen kovandaki en taze balsın,
Sen büyü acıların kovanda kalsın,
Üstünden atınca çocukluğunu,
Unutma senin sen olduğunu,
Kaybedince yavaş yavaş her bulduğunu,
Gözündeki şelaleyle çağlama bebek.
Kayıt Tarihi : 2.12.2006 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir 1995 yılında doğan yeğenim Ayşe Buse'ye yazılmıştır. 24 Temmuz 1996 Keçiören/ANKARA
TEBRİKLER SN ULAK
sevgimle
Ayşe Buse'ye ve tüm çocuklarımıza hayırlı ömürler diliyorum.
10 puan ve sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (18)