kıyâmetin kundağında uyuyan bebek
elini açmış kendi gülümseyen gönlüne
güvertede göğümün göğeren güvercinleri
yakalar ve salıverir, sakınır
varoşlarıma küskün yağmurlar
hıçkırık hıçkırık takılıra topuğuna bebeğin
kırık kanatlı kuş misâli
kaderin kum saatinden akan zerreleri
ve o doğarken dul kalan isyânımı bölüşür
elem dergâhından haz emzirip de
cânı tenden sıyırınca
bebeğimle diz dize
lyre çalar ney üfleriz
‘elverir bir şaire bir nev-nihâlin gölgesi’
biz bebekte biz bebekte biz bebeğiz
Kayıt Tarihi : 1.7.2005 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!