Bebek Şiiri - Turgut Yanartaş

Doğmamış bir bebeğim ben anne karnında
Henüz gün yüzü görmedim, tertemizim
Baharlarda açmadım, üşümedim soğuklarda
Günaha dilsiz, sevgiye derya denizim
Yaprak olmadım ki güz gelince solayım
Daha günahlarla tanışmadım ki pişman olayım
Lakin henüz yok hiç bir sevabım da
Göz yaşı olup da nemli gözlere dolayım
Az sonra dünya denilen bir yerde
Yeni bir hayata başlarken çekilecek perde
Ağlayacağım, korkudan mı bilmem
Yalnız mı hissedeceğim kendimi geldiğim yerde?
İşte geldim Ukbadan adeta kesildi nefesim
Burasıymış dünya denilen yeni kafesim
Annem babam, eşim dostum beni bekliyor
Merak ettim, ben ağlarken onlar niye gülüyor?
İsyan meydanı mı burası, şeytanla güreşe çıktığım?
Yoksa benim için bir ahiret tarlası mı?
Karşıma çıkacak tüm putları yıktığım
Belki de değmeyecek bir yer canımı sıktığım
Yaşayarak göreceğim hakkı, batılı
Velhasıl zor görevmiş bir kula hayat hakkı