Bebek Şiiri - Emre Küçükmotor

Ağlama bebek birazdan gelir senin de ilacın
Emziğini emerken hayal et hayatı, düşün taşın
Bunca savaş, keder ve acıdan başka ne kaldı? Düşünenler akıl hastanelerine akın etti de doldu
Gülmeyi hiç bırakma bebek, olursan her daim neşeli
Her daim sıcak bak etrafına, sen geldin geleli
Huzura kavuştu hayatımız, neler getirdin bize? Yokluğunu aratmayan ne öpücükler kondurdun
Bu sevimli yüze?
Nasıl oluyor da acıyan alıyor beni cami duvarlarından? Gözyaşlarım akarken derin oluklara,
Uçurumlar oluşuyor dik yamaçlardan
Şenlik biterken bir zılgıt tutturuyor şu garip aklım dilimle Sevgiyi dost bilip yoluma öyle devam ediyorum
Geride ki senimle
İlk defa ağlayış nefesin olur ki kulağına adın fısıldanır Ezanın okunur ki ışığın dünyayı şimşeğiyle aydınlatır Sözler tutulur ki sarıp sarmalayıp öperler seni durmadan, İstemsizce
Kendine dikkat et bebek,
Hayat sandığın kadar iyi bir yer değil bizce