Bebek Şiiri - Mahmut Karahan

Ben seni hiç görmedim bebek
Bilmem gözlerin nasıl bakar
Ellerin nasıl yumuk yumuk
Ama bilirim senden sonra hayat bozuk
Pembe bere takmışsın
Hava kış etraf soğuk
Bu merhametsiz kasım alırken seni
Bilirim senden sonra bütün aylar aralık
Ben seni hiç görmedim bebek
Bilemem yaşasaydın bu oksijen çadırında
Neler gelirdi hayatta başına
Bayram trafiğinde mi kalırdın örneğin
Yada Van da deprem enkazında
Belkide hiçbir mutsuzluğu yaşamadan gözlerindeki ışıltıyla girerdin
Her yaşımda yaşam tadı kaldı damağımda
Azda olsa bildim acı çekmeyi
Hangi hayat teselli eder beni
Verirken seni toprağa
Gaddar zannetme mermerci amcayı
Sana topraktan yaptım beşiği
Hangi hayat teselli eder efkarımı gömerken
Her akşam toprağa
Yarım kilo rakıya ekmeğimi banarken
Zehir zıkkım sigaram
Hangi gülüş getirir beni sana
Yarın şeker top lacayacak akranların
Fırfırlı kıyafetleri turuncu etekleriyle
Şanslarına güneşte tepelerinde
Üşümeyecekler
Sende üşüme
Bak kasımı şal yaptım üstüne