Bir bebek otobüste, annenin kucağında,
Nasıl da haykırıyor yolcuların yanında…
Anne buna alışkın, alışmak da zorunda,
Bebeğin sesi hem net hem de mükemmel tonda…
Rab’bimiz takdir etmiş, ağlayana kızılmaz,
Sesi böyle olmasa, annesi onu duymaz…
Çocuğun vaziyeti hâlinden anlaşıldı,
Sabır gösterilecek, herkes farkına vardı…
Besbelli ki mahvolmuş, kıyafet değişecek,
Acil ihtiyacı var, komple temizlenecek…
Bebektir ne de olsa bunlar alışılmış şey,
Tekrar giydirilecek, tertemiz kalmak her şey…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 8.6.2014 04:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!